Hulp bij opruimen, is dat niet wat overdreven?
Een beetje ongemakkelijk schuift ze die vrijdag tijdens het gratis Opruimspreekuur in de bibliotheek bij ons aan. Ze is meegetroond door een vriendin en niet gewend om ‘zomaar’ om hulp te vragen. Laat staan bij zoiets als opruimen. "Dat moet je toch zelf kunnen?" Ze vertelt me dat ze precies weet wat ze wil opruimen en ook hoe, maar dat ze het lastig vindt om er de tijd voor vrij te maken.
Ik leg haar uit wat een Professional Organizer doet en wat ik voor haar kan betekenen. Ik kan bijvoorbeeld haar ‘stok achter de deur’ zijn: als ze mijn hulp vraagt maakt ze immers niet alleen een afspraak met zichzelf, maar ook met mij. Mevrouw moet er nog even over nadenken.
Haar eerste stap was naar het spreekuur te komen. Uiteindelijk besluit ze gelukkig ook de tweede stap te zetten: ‘Ik ga het doen!’ En zo staat er nu de afspraak om binnenkort samen aan de slag te gaan om haar opruimwens tot uitvoer te brengen. Ze is zichtbaar opgelucht dat er nu echt iets gaat gebeuren. Wat een rust geeft haar dat!
Annemieke
Vrijheid
Gisteren was ik bij de Dodenherdenking in Oss. Om acht uur, tijdens de twee minuten stilte, hoorde ik vanuit een boom een merel fluiten of z'n leven ervanaf hing. Ik dacht aan het lied van Klein Orkest uit de jaren '80: 'Over de muur'. Vrijheid, het lijkt zo vanzelfsprekend. Tijdens die dodenherdenking voelde ik enorme dankbaarheid voor alle mensen die hun leven in de waagschaal hebben gesteld en hebben gegeven voor mijn vrijheid, voor onze vrijheid in Europa.
Het gevoel van vrijheid
We leven gelukkig al meer dan 70 jaar in een vrij land, we mogen zeggen én doen wat we willen, maarvoelen we ons ook vrij?
Alles lijkt mogelijk in deze tijd. Er is oneindige vrijheid in wat er te kiezen valt; wat we kunnen kopen om te eten, naar welke tv-zenders we willen kijken, naar welke plekken we op vakantie kunnen, alles is binnen handbereik. Maar maken al die keuzemogelijkheden ons ook gelukkiger? Geeft die oneindige vrijheid ons wat we het allerliefste wensen?
Keuzevrijheid
Ik las onlangs het boek Lighten Up van de Amerikaanse Professional Organizer Peter Walsh. Hij schrijft dat depressie de grootste ziekte dreigt te worden van deze tijd.
Creativiteit en georganiseerd-zijn op één kussen…..
-
Zeg jij tegen jezelf dat opgeruimd-zijn gewoon niet voor jou is weggelegd omdat het botst met je creativiteit?
- Ben jij een creatief persoon en zijn woorden als opgeruimdheid, georganiseerdheid en structuur niet aan jou besteed?
- Ben je stiekem zelf een beetje trots op je ongeorganiseerd zijn omdat het voor jou juist staat voor creativiteit?
- Denk je dat de rommeligheid om je heen je creativiteit juist stimuleert en dat opgeruimd-zijn de ‘dood in de pot’ zou zijn?
Als dit voor jou zo is en je leeft het leven waar je gelukkig van wordt en je bent bezig met de dingen waar je gelukkig van wordt, lees dan vooral niet verder en ga zo door!
De reden dat ik dit artikel schrijf is dat ik zo vaak juist creatieve mensen naar mijn lezing zie komen, of bij mijn stand heb staan tijdens een activiteit. Blijkbaar wringt het bij veel creatieve mensen toch ergens. Is er een stemmetje in hun hoofd wat ze bestraffend toespreekt, zegt dat die rommeligheid echt niet kan!
Maar als jij zo iemand bent en eens goed naar dit stemmetje kijkt en luistert, wie spreekt er dan?
Ben jij dit, of is het eigenlijk de stem van … (vul maar in: je moeder/vader, leraar op school, echtgenoot/echtgenote)?
Als dit laatste het geval is, dan hoef je niet eens te proberen om te gaan opruimen. Want ik kan je op een briefje geven dat het je niet gaat lukken en dat je altijd ontevreden zult blijven over je opruimpogingen.
Als je - als creatief persoon- bij jezelf merkt dat je een opruimwens hebt, wil ik je daarom het volgende vragen:
Sta eens stil bij je verlangen..
Want:
- in hoeverre kom je op dit moment toe aan je creatieve projecten?
- Hoe vaak gá je zonder schuldgevoel schrijven, schilderen of tekenen in de geruststelling dat alles om je heen in orde is?
- Hoeveel tijd ben je kwijt met zoeken naar spullen die je nodig hebt , en je weet dat ze hebt en ook waar ze liggen, maar wat kost het je veel tijd om ze te vinden..tijd die ten koste gaat van je tijd voor je creatieve proces?
Opruimen om het opruimen werkt niet. Dat wist je vast diep van binnen al en dat kan ik alleen maar beamen. Dus als je toch voelt dat je wat meer organisatie zou kunnen gebruiken, ga dan eens bij je zelf na wat je verlangen achter je wens is:
- Wil je meer tijd aan je hobby of werk kunnen besteden?
- Wil je misschien meer van jezelf laten zien?
- Wil je weer eens mensen bij je thuis uit kunnen nodigen en hen met trots en plezier je huis en je waar je mee bezig bent kunnen laten zien?
Wat is jouw grotere verlangen en hoe kan een goede basisorganisatie daaraan bijdragen?
Als je dit namelijk weet, heb je de eerste belangrijke stap genomen. Tot slot: Als je jezelf hierin herkent:
- Je wilt niet in een hokje gestopt worden maar je wilt vrij zijn
- Je wilt niet leven alleen volgens de wetten van anderen, maar je wilt kunnen doen wat voor jou goed voelt
In hoeverre laat jij dan nog je langer jouw spullen jouw leven bepalen?
Neem je verlangen als leidraad en ga aan de slag met je basisorganisatie. Pak jezelf bij de kladden en onderneem wat nodig is om daar te komen waar je het liefste wilt zijn. Jij bent de enige die dat kan doen. Wat een vrijheid is dat!
Wil je meer weten over het opruimen en organiseren van je huis of werkruimte? Wil je aan de slag maar kan je wel een opstartmoment gebruiken? Schrijf je dan in voor de workshop ‘Je basis op orde’ op dinsdag 18 april a.s. Je leert over opruimen aan de hand van dat wat je blij maakt en krijgt concrete handvaten hoe je dit kunt doen. En er is voldoende ruimte voor creativiteit :-). We zien je graag!
Waarom DOE ik het niet gewoon?!
ü Vraag jij jezelf dit ook regelmatig af?
ü Geef je jezelf vervolgens op de kop dat je wéér niet gedaan hebt
wat je je had voorgenomen?
ü Neem je jezelf voor om het morgen écht te gaan doen?
ü Merk je de volgende dag dat er weer duizend dingen waren waardoor
je het niet hebt gedaan?
De motor ontbreekt
Onlangs gaf ik een workshop ‘Je basis op orde’ voor De Broekriem, een vrijwilligersorganisatie vóór en dóór mensen ‘in between jobs’; weg bij de baan die ze hadden en op zoek naar een nieuwe invulling. Eén van de dingen die je dan kunt ervaren is dat wat je altijd heel gemakkelijk afging, klusjes die je in een handomdraai deed, nu heel veel moeite kosten. Ik herken dat heel goed uit de tijd dat ik zelf in die situatie zat. Juist omdát je zoveel tijd tot je beschikking hebt is de motor (tijdsdruk) óm het te gaan doen, ineens weg. Je bent je vaste structuur kwijt en daardoor veel bevattelijker om je te laten meeslepen in de ‘waan van de dag’.
Herken je dit? En vind je het ook zo moeilijk om aan de slag te gaan; denk je steeds dat kan morgen ook nog wel?
Dan heb ik 5 tips voor je die je helpen om 's avonds wél met een voldaan gevoel in bed te stappen.
1. Onderzoek wat er bij jou aan de hand is
Wanneer stap je in je ‘valkuil’? Probeer jezelf eens een paar dagen lang te observeren; pak er een notitieboekje bij en schrijf elke keer op wat er precies gebeurt op het moment dat je besluit niet te gaan doen wat je je voorgenomen had. Beantwoord steeds deze drie vragen: 1. wat wilde ik gaan doen? 2. wat maakte dat ik wat anders ging doen? 3. welke gedachte kwam er in me op vlak voor ik besloot wat anders te gaan doen?
Als voorbeeld: 1.Wat wilde ik gaan doen? ik wilde gaan hardlopen. 2.Wat maakte dat ik wat anders ging doen? ik zag mijn telefoon liggen. 3. Welke gedachte kwam er in me op? Even kijken of er nog nieuwe berichten zijn. Alleen al dit observeren - zonder oordeel- kan heel veel inzicht geven.
2. Is het duidelijk genoeg wát je wilt gaan doen?
Ok, als je wilt gaan hardlopen is dat vrij duidelijk. Maar als je je voorneemt om 'de zolder op te ruimen' kan dat van alles betekenen. En die klus kan vervolgens zo groot lijken dat je er als een berg tegenop ziet en er maar liever niet vandaag aan begint. Als je dit herkent, kijk dan eens of je kunt beginnen met een actieplannetje: Pak weer je notitieboekje en schrijf op: 1. Wat ga ik doen 2. Hoeveel tijd heb ik beschikbaar? 3. wat moet er klaar zijn als het klaar is? 4. Wat is de allereerste actie die ik hiervoor moet doen?
Als voorbeeld: 1. Wat ga ik doen? Ik ga de linkerkast met serviesgoed leeghalen en beslissen wat ik wil houden en wat er wegkan, daarna de kast schoonmaken, terugzetten wat blijft en op 1 plek bij elkaar brengen wat wegkan. 2. Hoeveel tijd heb ik beschikbaar? 2 uur. 3. Wat moet er klaar zijn als het klaar is? dan moeten er in de kast alleen nog maar de dingen staan waar ik blij van wordt, de kast moet schoon zijn en de spullen die wegkunnen moeten bij elkaar staan. 4. Wat is de allereerste actie? Ik moet een emmer met sop pakken en een paar kratjes waar ik alles in kan doen
3. Hoe heb je je doel omschreven?
Opruimen 'omdat het nu eenmaal moet' klinkt niet echt aantrekkelijk en zal je waarschijnlijk niet erg motiveren. Als dit is wat je tegenhoudt, vraag jezelf dan eens af wat de ‘stip is op je horizon’. Waar doe je het voor? Een doos met papieren uitzoeken kan een doodsaaie klus lijken, maar geld terugkrijgen van de belastingdienst omdat je nu overzicht hebt en kunt aantonen dat er teveel betaald is, klinkt vast een stuk leuker! Dus kijk eens waar je ‘drive’ zit. Wat is het ‘hogere’ doel wat je nastreeft en kun je zien hoe je daar naar toe werkt door de ‘vervelende’ klus van vandaag te uit te voeren.
Tip: in de Vliegende Start Opruimtraining gaan we hier ook mee aan de slag. Tijdens de eerste bijeenkomst ga je o.a. een moodboard maken dat je kan helpen en motiveren bij je opruimklus.
4. Start met een 5 Minute Journal
Als je het lastig vindt om focus aan te brengen, als je denkt dat alles belangrijk is, als je makkelijk meegaat in de agenda van een ander, kan een 5 Minute Journal uitkomst bieden. Ik ben er op 1 januari 2016 mee gestart en begin nog steeds elke morgen mijn dag door op te schrijven waar ik dankbaar voor ben en wat de belangrijkste dingen zijn voor die dag. Ik vind het erg fijn en merk dat het me veel meer rust in mijn hoofd brengt. Hoe je het precies doet heb ik eerder beschreven in deze blog. Een mooi voornemen voor 2017?
5. Moet ik dit nu doen?
Moet je veel van jezelf, ben je altijd druk, kom je niet toe aan de dingen waar je eigenlijk mee bezig wilt zijn? Stel jezelf dan eens deze vraag, afkomstig uit de mindfulnesstraditie. Stel hem vijf keer, met steeds de klemtoon op één woord. Het gaf mij direct ruimte!
1. MOET ik dit nu doen?
2. moet IK dit nu doen?
3. moet ik DIT nu doen?
4. moet ik dit NU doen?
5. moet ik dit nu DOEN?
Ik ben heel benieuwd welke tip jou het meeste aanspreekt en wat je ervaringen zijn als je ermee aan de slag gaat.
Laat je het me weten?
Annemieke Belgraver
10 december 2016
Laat je perfectionisme los
Waarom je nooit perfect zult zijn
En dat ook niet hoeft!
Als ik in de spiegel kijk word ik er wel eens moedeloos van: het lijkt wel hoe meer ik hardloop en probeer gezond te eten hoe 'blubberiger' mijn buik wordt...
Onlangs woonde ik een dag bij van de beroepsvereniging over perfectionisme. Daar werd door één van de sprekers direct al gezegd: 'Je zult nooit perfect zijn'. Als jij -net als ik- al heel lang probeert om dat wel te worden dan is dat niet zo leuke boodschap om te horen!
Maar er is een verschil tussen ergens goed in willen zijn en perfectie nastreven. Want perfectionisme betekent dat je jezelf meet aan de standaard van een ander. Dat je een ander laat bepalen of jouw werk goed genoeg is of dat je huis wel netjes genoeg is.
Natuurlijk moet bv. je werk aan bepaalde standaarden voldoen en wordt je daar waarschijnlijk ook op beoordeeld maar waar het vooral om gaat is je eigen gevoel daarbij. Dat je jezelf rot voelt en waardeloos als een ander iets aan te merken heeft op wat jij doet of laat zien van jezelf. En dan helpt het niet om te proberen nog harder je best te doen.
Het oordeel van een ander
Misschien herken je wel dat je soms zo'n moment ervaart dat alles klopt. Dat je denkt 'nu is het goed'. Dat je je tevreden voelt over jezelf. En dan komt er iemand die zegt: 'Dat had je toch wel beter kunnen doen!' of 'Waarom heb je daar niet aan gedacht...dat weet toch iedereen!' En vervolgens voel je jezelf weer klein worden en waardeloos. Wat er gebeurt is dat je jezelf afhankelijk maakt van de mening en het oordeel van een ander. En misschien komt dat wel omdat je denkt zelf niet goed te weten wat je belangrijk vindt. Of omdat je niet zoveel vertrouwen voelt in jezelf.
"Voorheen had ik geen vertrouwen. Ik bleef maar denken dat ik moest veranderen, dat ik anders moest zijn, maar nu geloof ik dat ik goed ben zoals ik ben. Omdat ik nu duidelijk voor ogen heb hoe ik dingen moet beoordelen, heb ik veel zelfvertrouwen gewonnen" Quote uit het boek Opgeruimd! van Marie Kondo
Word ik er blij van?
Ik vind de methode van Marie Kondo daarom zo krachtig. Want de staat van perfectie? Die zul je dus nooit bereiken. Maar dat hoeft ook niet. Want waar het om gaat is dat jij de beste versie van jezelf wordt. Dat je gaat ontdekken wie jij bent en wat voor jou belangrijk is. En jouw spullen kunnen je daarbij helpen. Dus ga op ontdekkingsreis! Ga aan de gang met de schatten in je huis en kijk en luister wat ze je te zeggen hebben. "Word ik er blij van?" is de belangrijkste vraag die Marie Kondo leert te stellen*.
Ik wens je toe dat je je mag omringen met de spullen waar je blij van wordt en die jou ondersteunen in de beste versie van jezelf!
En over die 'blubberbuik' van mij? Als vervolgens iemand die belangrijk voor je is tegen je zegt (zoals laatst tegen mij): 'Misschien moet je eens zo'n corrigerend hemdje proberen..!' Dan denk ik dus niet langer: 'Oh help! Nu zak ik door de bodem, mijn imperfectie is echt zichtbaar voor iedereen!' Maar in plaats daarvan zeg ik: 'Dankjewel voor je opmerking... maar zo'n hemdje draag ik al' :-)
*Wil je meer weten over Marie Kondo en haar Konmari opruimmethode? Kijk dan eens bij mijn Agenda voor workshops en trainingen waarin je hiermee aan de slag gaat
Annemieke Belgraver
31 oktober 2016